زبانحال حضرت سیدالشهدا با حضرت قاسم علیهم السلام
شاعر : غلامرضا سازگار
نوع شعر : مرثیه
وزن شعر : فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن
قالب شعر : غزل
این تن غرقه به خون مصحف و قرآن من است این عزیز دل زهرا و حسین و حسن است
اِرباً اربـا شده مثـل عـلی اکـبر، پـسرم پیرهن از تن و تن پارهتر از پیرهن است
خونِ سر آب وضو، سنگِ عدو مهر نماز اشک در دیده و خون جگرش در دهن است
کاش یک بار دگر اسم عمو را میبرد حیف کز خون دو لبش بسته، خموش از سخن است
اشک میریزم و با دیدۀ خود مینگرم که گلم دستخوش باد خزان در چمن است
سـیـزده سـالـۀ من، مـاه شـب چـاردهـم از چه دور بدنت این همه شمشیرزن است
میثم آتش به شـرار جگـرت ریخـتـهاند آه جانسوز تو سوز دل هر مرد و زن است
نقد و بررسی
بیت زیر به دلیل مستند نبودن و مغایرت با روایتهای معتبر حذف شد، زیرا موضوع زیر سم اسب ماندن بدن حضرت قاسم اشتباه برداشت از روایت تاریخی است؛ زیرا همانگونه که آیت الله شعرانی در ترجمه نفس المهموم ص ۲۸۱، آیت الله اشراقی در اربعین الحسینیه ص ۱۶۲ و محققین مقتل جامع ج ۱ ص ۸۲۹ تأکید میکنند کسانی همچون علاّمه مجلسی که نوشتها ند بدن حضرت قاسم پایمال سُم اسب شد، در ترجمه تاریخ الامم والملوک ( تاریخ طبری ) اشتباه کردهاند زیرا ضمیر ذکر شده در تاریخ الامم و الملوک به عَمْرُو بْنِ سَعْدِ اَزْدِي برمیگردد نه حضرت قاسم؛ زیرا در ادامۀ همین گزارش نوشته شده است اسبها بدن او را پایمال کردند تا مُرد؛ هنگامی که گردوغبار فرو نشست دیدند امام حسین علیه السلام بالای سر قاسم نشسته و قاسم پاهای خود را به زمین میکشد . این جمله نشانگر زنده بودن حضرت قاسم است در صورتیکه متن روایت گوید کسی که بدنش پایمال سُم اسبها شد در همان لحظه مُرده است؛ جهت کسب اطلاعات بیشتر به قسمت روایات تاریخی همین سایت مراجعه کرده و یا در همین جا کلیک کنید.
این تن غرقه به خون مصحف پا مال من است این عزیز دل زهرا و حسین و حسن است
زخم شمشیر کجا، جای سم اسب کجا؟ اسبها از چه نگفتید که این قلب من است؟
بیت زیر به دلیل مستند نبودن و تحریفی بودن تغییر داده شد، همانگونه که بسیاری از علما و مراجع در کتب: جلاءالعیون ۵۶۹؛ منتهی الآمال ۴۴۹؛ نفس المهموم ۲۸۳؛ لؤلؤ ومرجان ۲۱۵؛ اربعین الحسینیه ۱۳۸؛ قاموس الرجال ج۸ ص ۴۶۶؛ فواید المشاهد ۵۱؛ تحقیق درباره اوّل اربعین ۶۸۴؛ تنقیح المقال ج۲ص ۱۹؛ حماسه حسینی ج۳ ص ۲۵۵؛ کبریت احمر ۳۸۴؛ مقتل تحقیقی ۱۸۰؛ مقتل جامع ج۱ ص۱۱۹ و .... نوشته اند ازدواج حضرت قاسم با دختر امام حسین تحریفی است و این قصۀ جعلی برای اولین بار در قرن دهم در کتاب روضة الشهدا بدون هیچ سندی تحریف شده است. در استفتاعی که از حضرات آیات عظام سیستانی، خامنه ای و فاضل لنکرانی صورت گرفته است آنها نیز ضمن نادرست خواندن این داستان جعلی و خیالی؛ خواندن آن را جایز ندانسته اند . (جامع المسائل ج۲ ص۶۲۰ و ۶۲۴)
بر تن پاک تو ای حجـلهنشین یم خـون پیرهن جامۀ خونین شده، خلعت کفن است
بزم دامـادی تو دامن صحـرای بلاست خونِ رخساره حنا، شاخۀ گل زخم تن است